1.Pozwól pancjentowi/pensjonariuszowi utrzymać swoją zdolność funkcjonowania ciała tak długo jak jest to możliwe. Np. iść do toalety, uczesać się, ubrać się.

2. Komunikacja
Planowanie: podwójna obsada personelu jeśli wymaga to stan zdrowia pacjenta, zaplanuj jak podzielić pracę pomiędzy sobą wzajemnie, kto koordynuje procesem kontaktu głosowego z pacjentem/pensjonariuszem. Ważne by dwie osoby nie mówiły na raz, szczególnie podczas kontaktu z pacjentem z demencją starczą.
Informuj: ważne jest żeby pacjent rozumiał co się wydaży z nim samym podczas przenoszenia np. z pozycji leżącej do siedzącej czy pozycji stojącej. Każdy pacjent idywidualnie określa swój czas potrzebny do wykonania danej czynności i ważne jest by ten czas dostał i wykonał tą czynność sam. Pamiętajmy o aparatach słuchowych i okularach jeśli pacjent takie posiada. Pacjent który ma osłabiony słuch bez aparatu słuchowego nie będzie nas slyszał a do tego jeśli choruje na demencję starczą będzie pobudzony, rozdrażniony właśnie tym że nie słyszał naszych instrukcji. W zasadzie to prowadzi do całodziennego złego samopoczucia oraz przeniesienie tej irytacji na innych mieszkańców domu starców czy pacjentów odziału geriatrycznego w szpitalu oraz samego personelu medycznego.
Kontakt wzrokowy: ważne aby przekazywać instukcję patrząc pensjonariuszowi w oczy co podkreśla tym samy że jest dla nas ważną osobą oraz łatwiej jest samemu pacjentowi zrozumieć co chcemy mu przekazać.
Zwróć uwagę: by używać krótkich instrukcji np. proszę usiądź, proszę wstań.
Nie używaj kilku poleceń na raz tylko jedno w 30 sekundowym odstępie czasu. Używaj łatwych do zrozumienia słów.
Język ciała: to wszystko co wpływa na komunikację pomiędzy personelem medycznym a penjonariuszem /pacjnetem. Czyli np. ton głosu, miny, spojrzenie, postawa ciała, humor itp. Musimy zostawić zły humor i kiepski dzień na korytarzu, wziąć trzy wdechy i wydechy i podejść do pracy z pacjentem z radością i życzliwością. Jesteśmy poniekąt jak aktorzy a kontakt z pacjentem to powierzona Nam rola by zrobić wszystko w kierunku dobrego radosnego dnia dla naszego pacjenta/pensjonariusza.

3.Wzmocnij swoją silę!
Właściwa postawa swojego ciała tzn. stań w rozkroku, ugnij kolana nie obciążaj kręgosłupa lędźwiowego. Zgięty staw łokciowy i łokcie blisko ciała, nie obciążaj barków.
– pracuj blisko
– pracuj spokojnie
– dozuj siłę
– myśl aby wykonać naturalny kierunek ruchu ciała
– balansuj ciałem i użyj swojej masy ciała
– dziel pracę na etapy

4.Pracuj blisko pacjenta
Praca w prawidłowej pozycji ciała i blisko pacjenta daje poczucie bezpieczeństwa samego pacjenta jak i łatwe wykonanie zmiany pozycji np. z siedzącej do stojącej. Poprawne wykonanie techniki pracy bliskiej z pacjentem przekłada się na mniejsze obciążenie naszego aparatu ruchu mięśni i stawów. Zmniejsza ryzyko kontuzji i urazów zarówno u pacjetna jak i personelu medycznego.

5.Używaj sprzętu rehabilitacyjo-medycznego.
Funkcje łóżka rehabilitacyjnego, podnośniki transportowe, podnośniki sufitowe, pasy transportowe, chodziki, balkoniki elektryczne, platformy transferowe.
Unikaj stresu i szybkich decyzji, manualnej pracy z pacjentem. Chroń swoje zdrowie zarówno fizyczne jak i psychiczne. Oceń sytuację i użyj sprzętu zgodnie z instrukcjami i podstawowymi zasadami. Poproś kolegę /kolezankę o pomoc lub znajdź inne rozwiązanie.